Florya İBB Tesislerinde Güzel Bir Gün
Dünyanın en güzel kenti İstanbul ile ilgili özgün tümceler var. İşte onlardan birkaçı:
---İstanbul, duyuların şehridir.
---Yalılar, denizle dans eden zarif yapılar.
---İstanbul’un meydanları, yaşamın kalbidir.
---Tarihi yarımada, zamanın derin bir sırrını saklar.
---İstanbul, her seferinde yeniden keşfedilmesi gereken bir hazinedir
Sağlık eğitimcisi ve ailece sağlıkçı Bayram Ali Fidan ile arkadaşlığımız, görev yaptığımız Isparta yıllarına dayanır. Kimi zaman İstanbul’da görüştüğümüz de olmaktadır. Yine telefonum çaldı. Buluşalım, İBB Florya alanına gidelim mi? Sorusunu olur, dedim ve Maltepe’den hareketle Ataköy Tren İstasyonunda görüştük! Oradan araca binerek devasa ve görkemli İBB Florya Tesisleri’nde olduk. Yöreyi okurlarımızla da birlikte gezelim istedim.
Yemek amaçlı Florya Restoran’a uğradık. Görevli masasında yer sırası için kayıt yaptı ve mesaj göndereceğini söyledi. Bu sırada çevrede gezintiyi sürdürdük. Tepede bir başka yeme içme mekânında olduk. Ne ki burada sunum kaplarının naylon ve kâğıttan olduğunu görünce bir şey almak içimizden gelmedi. İşin garip tarafı İstanbul’un her bölgesinden kişilerin buralara gelerek kuyrukta yiyecek-içecek aldıkları gözlerimize yansıdı.
Gösterilen masaya oturduk. Bir ara Isparta’daki ortak arkadaşçamız Sami Özgen ile görüntülü telefon konuşması da gerçekleştirdik.
Oturduğumuz masada denize bakarak meslek hayatımızdaki kimi acı-tatlı günlerimiz ile ilgili söyleşide bulunduğumuz sırada yemek almak için mesaj geldi. İçeri girdik, görevliler masamızı gösterdi. Ne alacağımız belirttikten bir süre sonra istediklerimiz geldi. İlk bakışta görevliler, çevre düzeni, göze ve gönle rahatlık verdi. Görevliler, olumlu yaklaşım gösterdiler.
Yine sohbet eşliğinde yemeğimizi yedik ve içeceğimizi yudumladıktan sonra arkadaşım Bayram Ali Fidan’a teşekkür ederek oradan ayrıldık. Bir süre sahilde oturarak dün ve bugün ile ilgili yaşantı aktarımında bulunduk.
Faruk Nafiz Çamlıbel’in : “Deniz engin bir sudur, tuzu, yeşil dalgalı / Kenarlarını süsler bazen beyaz bir yalı.” Şiirini mırıldanarak gözlerimizi denizden ayıramadık…
Güneşli ve güzel bir ilkbahar havasında; düğün salonunun, yönetim binasının, oyun alanlarının ve diğer mekânların olduğu çok büyük yerleşkede gezinerek ya da çevreyi gözlerimizle tarayarak yürüdük. Garajdaki aracımıza binerek Ataköy Tren İstasyonunda olduk.
Sayın Fidan’ın içten gösterdiği yakın ilgiyle güzel bir gün geçirdik! Teşekkürümü yineledim ve vedalaştık! Çoğu başka ülkelerden gelerek bu gözde çevreye yerleşen, olanakları ölçüsünde yaşamayı seçenleri ve seçemeyenleri düşünerek Marmaray ile Maltepe dönüş yolunda oldum.
Yazımızı ilgili bir şiirle noktalama gereğini de duydum, diyebilirim:
Florya
Biraz begonya biraz da manolya
Hercai bir İstanbullu adı Florya
Rüzgârı keyfine göre martısı sabırsız
Biraz Polonyalı biraz da Konya!
Kimi tıs tıs ile gelir
Kimi gider bandoyla
Kiminin kulağı kulaklığı
Tanga ile tango yapar Florya
Kimi kontes, aitmiş şatoya
Kimi ürkek, ilave olmuş tabloya
Yemek sırası! üç saat zaman yenir
Satar patiskadan karizma, Florya
M. Talat UZUNYAYLALI
*