KONUMLAMA
(4. Bölüm)
İtalyan sömürgeleri; Libya, Etiyopya, Eritre, ve Somali'dir. B. Mussolini'nin ölümü, faşist rejimin çöküşü ile sömürgeciliğinin hem İtalya'da hem de sömürgelerinde ırkçılığa yönelik tutumlar üzerinde uzun vadeli etkileri olmuştur.
İtalyan sömürge politikası birçok açıdan diğer sömürgeci güçlerinkine benziyordu. Bununla birlikte, sömürgelerden elde edilebilecek ekonomik faydalardan ziyade, İtalya'nın ihtişamını ve genel uluslararası prestijini arttırmaya dayandığı için diğerlerinden nispeten farklıydı. Örneğin, İtalyan sömürgeciliği, yerli halkları hıristiyanlığa dönüştürmesi ve daha sonra, Afrika nüfusunun yönetim ve uygulama yöntemlerini etkileyen faşist yönetim ve sosyal politika doktrinleri tarafından şekillendirildi. Sömürge deneyiminde İtalyan İmparatorluğu içindeki Avrupalı olmayanların varlığıyla yüzleşmek, Afrika'da yıkıcı politikalarla neden oldu. özellikle siyah Afrikalıların varlığı, bazı İtalyanları, haklar ve ayrıcalıklar açısından diğer Avrupalıların en üstte, Arapların ve Kuzey Afrikalıların ortada bir yerde ve siyah Afrikalıların en altta yer aldığı ırksal hiyerarşiler oluşturmaya yöneltti.
İtalya'nın Afrika'daki kolonizasyonu, farklı ırklardan insanlar arasında ayrımlar çizdi. Kendilerini sömürgeleştirilmiş Afrikalılardan ve Araplardan bir şekilde farklı düşünmeye başladılar, ve faşist doktrin onları sömürgeleştirdikleri insanlardan daha üstün görmeye teşvik etti.
Danimarka, ilk olarak 14. yüzyılda Estonya'nın bir kısmını topraklarına katmış olup daha son ra Norveç ile kurduğu şahsi birlik ile Grönland, Faroe Adaları ve İzlanda'ya sahip olmuştur. İmparatorluk, en güçlü döneminde Avrupa, Güney Amerika, Afrika ve Asya olmak üzere dört kıtaya yayılmıştır. 19. yüzyılda imparatorluk diğer sömürge imparatorlukları karşısında gerile meye başlamış ve 1953'te Grönland'ın koloni statüsünden çıkarılmasıyla sona ermiştir.
Hollanda; Batı Afrika'dan başlattığı sömürgeciliğe, 16. yüzyılda Gana ve Senegal'de, 17. yüz yılda Fildişi Sahili ile Güney Afrika'da ve 19. yüzyılda da Namibya'da koloniler kurarak bu ülkelerdeki doğal ve insani kaynakları kullandı.
Afrika ülkeleri, Fildişi Sahili, Gana, Güney Afrika, Angola, Namibya ve Senegal'de birçok sö mürge kurdu. Sömürge bölgelerinde yaşayanları katleden Hollandalılar, bu ülkelerdeki doğal kaynakların yanı sıra insani kaynakları sömürerek, büyük bir kısmını da Amerika ve Avrupa kıtasına köle olarak kaçırdı. 17. yüzyıldan itibaren Afrika kıtasının birçok yerinde sömürge oluşturmaya başlayan Hollanda Güney Amerika'nın Karayip denizine bakan tarafında bulunan Surinam'ı da sömürgeleri arasına kattı. 1995 yılında kendilerine BM. tarafından emanet edilen 8372 Boşnak Müslüman'ı, Sırplara vererek katliam yaptıran (Srebrenizta katliamı), aynı askerlerine 2022 yılında kahramanlık madalyası takmaya kalkan (tepkiler üzerine vazgeçtiler), in sanlığın taban yaptığı garip bir ülkedir.
Belçika; Sömürgecilik döneminde, tarihi boyunca birçok koloniyi, 1908'den 1960'a kadar Belçika Kongo'sunu ve 1922'den 1962'ye kadar Ruanda ve Burundi'yi kontrol etti. Fas'taki Tangier uluslararası bölgesinin eş yöneticisi oldu. Ayrıca Çin'de Tientsin'de bir imtiyazı var dı, Güney Sudan'daki Yambio şehrine de sahipti. Afrika'da çıkarılan ham elmas madenlerini ülkesinde işler ve dünya elmas ticaretinin merkezi olarak büyük bir gelir elde ederken (elmas madeni rezervi bulunmamasına rağmen), sömürge ülkeler ise çok fakir durumda kaldı.
Kapitalizmin işleyiş tarzı ve sömürge ülkeleri hakkında kısa ve ön bilgilerden sonra artık konumuza dönebiliriz.
- devam edecek