MARTI
Gözlerini araladı. Sabah olmuştu. Perdenin arkasından sızan gün ışığı odayı aydınlatmaya çalışıyordu. Gözlerini tekrar kapattı. Yatağın içinde bütün vücudunu esnetip bedenini uyandırmaya çalıştı.
Sağ bacağının bir kısmını örten nevresimi ayaklarıyla iterek yatağın ayak ucunda topladı.
Her zaman savunduğu bir fikrin tam tersi oluşumunun tuzağına düştüğünü hissediyordu. “Bir güne amaçsızca başlamak sizi o günün katili yapar.” Düşünüyordu.
Yapacak elbette bir sürü şey vardı, lâkin bu dünyaya gelişinin daha önemli bir sebebi olmalıydı.
Yataktan istemsizce kalktı. Belinde toplanmış olan siyah gecelik yataktan ayağa kalkmasıyla birlikte bedeninden kalçasına doğru süzüldü.
Pencereye doğru yürüdü. Perdeyi açarak gün ışığını özgür bıraktı. Odayı dolduran gün ışığının önünde bir gölge olarak kaldı bedeni.
Yüzüne dokunan saçlarını arkaya doğru atarak odanın kapısına yöneldi.
İnce bir koridorda ilerlerken duvardaki tablolara selam verdi. Hepsi de kendi fırçasından çıkmış tablolardı. Bazıları ise yerde duvara sırtını dayamış bir vaziyette krallığının tadını çıkarıyordu.
Koridorda birkaç adım attıktan sonra sola dönüp mutfağa girdi. Küçük ama kullanışlı bir mutfak olmasına rağmen bazen ruhu daralıyordu bu mutfakta. O yüzden burada uzun süren işler yapmaktan kaçınırdı.
Tezgâhta duran kahve makinesini çalıştırıp buzdolabının kapağını açtı. Hızlı bir şekilde içinde göz gezdirip dolabı kapattı. Acıkmıştı ama canı bir şey yemek istemiyordu.
Mutfaktan çıkıp banyoya girdi. Aynada dört beş saniye kadar kendine baktı. Nasıl da yorgun görünüyordu. Göz altları koyu renge dönüşmüş, yüzü düşmüştü. Uzun zamandır kendisiyle ilgilenmediğini fark etti. Kendisine gülümsedi. “Sana söz en kısa zamanda seninle ilgileneceğim” diyerek göz kırptı. Sonra saçlarını başının üzerinde toplayıp aynanın yanında duran tokayla saçlarını tutturdu.
Musluğu açıp elini yüzünü yıkadı. Soğuk su iyi gelmişti. Dişlerini fırçalayıp banyodan çıktı. Koridorun sonunda bulunan salona doğru birkaç adım attı. Evin sessizliğinden hoşlanmıyordu. Şehrin gürültüsünden uzak bir evde yaşamayı kendisi istememişti oysa.
DEVAM EDECEK....