UYGARLIĞIN MERKEZİ ANADOLU VE EĞİRDİR
Bölüm:2
TÜRK KÜLTÜRÜ
Onlar, Tanrı adına ve akıllarıyla hareket ettiler. Önce Avcı idiler, birlikte hareket ettiler. Avcılıkta akıl ve taktik gerekliydi. Hayvanları öküz (M.Ö. 6000 yıllarında), at (M.Ö. 4000) yıllarında ve diğerleri evcilleştirdiler. Çoban oldular, maharetlerini gösterdiler. İklimde; değişikliklere ve mevsimlere göre yiyecek temininde stratejik oldular. Tarım kültürünü ( Anav Kültürü) geliştirdiler. Tarım kültürü ile birlikte kentler kurdular. Sümer şehir devletleri ile kent yönetimini geliştirdiler. Kent yönetimi içerisinde, insan yönetimi vardı. Tanrı adına hareket ediyorlardı. Şehir yöneticisi hem rahip, hem mühendis, hem komutan, hem idareci idi. Daha sonra ibadet yönetimi ile şehir idaresini ayırdılar. (Sümer’ ler M.Ö. 2500 yıllarında Tanrı gölgesinden ayrılınca (laiklik), Gılgameş dünyada ölümsüzlüğü aramıştır). İşçi çalıştıyorlardı. İnsanlar arasındaki çatışmayı hukuki yönden önlemeye çalışıyorlardı. Her şeyden önce Tanrı adına dünyaya medeniyet yaymak için uğraşıyorlardı. Doğu’ nun ışığını Batı’ ya yaymak fikri de onlar için önemli olmuştur. Yazı, medeniyetlerin temeli idi. Yeri geldi taşlara, tabletlere yazdılar. Toplumun hafızasını oluşturdular. Bu hafızayı, kültürü Anadolu’ ya taşıdılar. Sümer’ de Ku-baba tanrısı, Anadolu’ da Sardes (Salihli)’ de vardır. Bugünkü Kütahya, Kutiun=Kut olarak adlandırılır.