DUT AĞACI
Eğirdir’de 50 sene önce hemen hemen her evin önünde dut ağacı görmek olağandı. Bu ağaca özel bir önem verildiği gözden kaçmazdı. Biliyoruz ki Orta Asya meyvesi olan Dut, Anadolu’nun tapusuna mühür gibi vurulmuştu. Anadolu’nun her yöresi, değişik oğuz boylarına ev sahipliği yapmıştı. Türkmen, Karluk, Kıpçak (Kuman) gibi değişik Oğuz boyları; ‘İğri Köl – Eğri Göl’ olarak adlandırılan Eğirdir Gölü kenarında yurt tutmuşlardı. Göl, dağ, nehir, orman Türk kültüründe önemli yer tutmaktadır. Oğuz’ ların İğdir Boyu, tamgalarına benzer Eğirdir Gölü kenarında yerleştikleri ; 1500 yılı Osmanlı defterlerinde görülmektedir. İğdir, Eğirdir benzerliği sizi şaşırtmıyor mu?
Dut Ağacı meyvesinin vücut için faydası (mineral, demir kazanımı) gibi saymakla bitmez. Yaprakları, gövdesi de öyle. Kayıkların yapımında dut ağacı kullanıldığını biliyoruz. Kısacası bereket, huzur ve evin ruhudur. Kültürümüzde önemli olan diğer bir ağaç da akçaağaç- çam’dır. Ağaca bez bağlamak, süsleme, dilek geleneklerimizde görülmektedir.
Anadolu’da Türk Kültürünün yaşamasında önemli bir yere sahip olan şahsiyetler, Eğirdir’de de mesken tutmuşlardır. Vakıflar kurulmuş (Burcu vakfı gibi), Türbeler’i yapılmış (Baba Sultan, Şeyh Murat gibi), bölgenin imarında bulunmuş, Milli Mücadele’ de yıllarını vermiş nice isimsiz kahramanlar. İşte Eğirdir’in gerçek çınarları onlardır. Kimi Çınarlar olarak anılmış, kimi unutulmuş. Taş üstüne taş koyanları hayırla yad etmemiz gerekir. Bir çınar ağacı 500-600 yıl yaşar. Eğirdir’de bulunan çınarlar çoğunlukla doğu çınarıdır. Çınarın gövdesi büyük, gölgesi iyi olur. Yalnız gövdesine kurt girdi mi, farkedilmez, koca çınar ağacı bir rüzgarla yıkılır. Yaşadık! Kökü, gövdesi sağlam ağaçlar yetiştirmek geleceğimizdir. Doğayla rekabet etmek yerine beraber yaşamanın yollarını aramak hepimizin görevi değil mi.
İnsan da ağaç gibidir. Sevgi ister, ilgi ister, bakım ister. Çocuklar bu ülkenin geleceğidir, fidandır. Gübresi; kültürdür, gelenektir. Zararlıların bünyeye girmesini önlemek için farkında olmak gerekir. Geleceğimizi ipotekten kurtarmak; kafamızda, dilimizde elimizde. Bir ağaç gibi hür, bir orman gibi kardeşçesine yaşamak! Saygılarımla…