DİZ EKLEMİ
İstanbul'daki
kardeşim; "Namazda diz çökemiyorum, ne yapayım?" diyor. Çok yoğun iş
yaşamına rağmen, beş vakit namazındadır. Üç-dört yıl önce, sol dizimdeki
kireçlenme yüzünden ameliyat olduğum için bana soruyor. "Namazı sandalyede
kıl! Yalvaç’a gittiğim her seferde Eski Camide namaz kılıp anamıza babamıza
mevlit okuturum. Arkada iki sıra sandalye var; dizi hasta olanlar sandalyede
kılıyor." deyip; sağ dizimdeki kıkırdağın da bittiğini; ameliyat
olacağımı, haber verdim. O da ameliyat olmak istiyormuş. Ortanca kardeşimin
ise, dizinden hiçbir şikayeti yok! Aslında son iki yılda bu kadar çok
geziye çıkıp yürümesem; ameliyat için üç yıl daha mecburiyet doğmazdı belki.
*Türk Parlamenterler vakfıyla Balkanlara uçakla gittik; fakat yaya dolaşmadan o
ülkeleri tanımak mümkün değildi! *Mülkiyeli sınıf arkadaşlarımla İstanbul ve
Edirne gezisine gittik; o muhteşem camilerin birinden çıkıp diğerine giderken,
sağ dizim isyan ediyordu. *Rodos'u oğlum gelinim ve bu yıl lise bire başlayan
en küçük torunumla yaya dolaştık.
Sonuçta sitenin yüzme havuzuna giderken sağ dizimde bir patlama oldu
neredeyse... Filmde; orada kıyamet kopuğunu anlatan uzun bir rapor çıktı.
Denizde ve havuzda ise dizim hiç acımıyor. Ondan sonra da gezdim. Fakat
Ankara'ya dönünce dayanamayıp sol dizimi ameliyat eden doktordan randevu aldım.
Bu kez kendisinin anlaşmalı olduğu başka bir hastaneyi önerdi. Ayrı bir
ortopedi grubu ve katı var. Oğlumla en küçük doktor kızım ve eşim de
yanımdaydı. Ameliyat salonuna alınmadılar.
Diz
ameliyatı çok vahşi bir şey! Yapılan her şeyi duyuyor ve hissediyorum. Küçük
torun; "Dede kendini uyutturma! Uyanamama olasılığı varmış!" demişti;
onun etkisiyle uyutulmayı istemedim. Omur iliğime bir çok iğneler batırıp ilaç
zerk ettiler. O işlem zaten canımı çıkardı. Ameliyat başlayınca, kemik kesen en
ağır tondan en incesine kadar çeşitli hızar testeresi sesleri... Tokmakla
kemiklerime vuruldukça; belime kadar yansıyan darbeler... Bağlı ve yarı
kesilmiş olmasam bırakıp kaçmaya çalışacağım. Silkinmeye uğraştım;
kıpırdayamadım. Dualarla ve ezberimdeki ayetlerle avunmaya çalıştım. İşkence
bitip de yatağa konduğumda; eşim oğlum ve kızımın sesleri biraz teselli etti.
Ameliyattan bir gün sonra tutunarak yürüyebildim. Üç gün sonra doktor gelip
taburcu etti. Hastane, basılı ve resimli bir çok eksersiz broşürü verdi. On gün
evden çıkamayacağım. Sağlık çok önemli. Yüce Tanrım, hepinize sağlıklar versin!