EĞİRDİR BELEDİYE BAŞKANINA YAKIŞTIRAMADIM!..

 

            Atlı Market’in önüne ucube bir cep kaldırım yapıldı. Ucube bitmeden önce fikrimizi söylemek amacıyla Başkan Nuri Özmeral Bey ile kaldırımın önünde buluşmak üzere telefonlaştık.

Buluştuk. Halk çevremizi sarmıştı.

            Kendisine, “ Başkanım, Eğirdir halkı, bu kaldırım çok geniş olmuş ve ileriye doğru çok çıkmış. Aynı zamanda güneyi Isparta’ya bağlayan ana yola giren virajın ağzını daraltmış. Ayrıca virajın geniş yolunu da yedi metreden dört metreye indirmiş. Buna ne gerek vardı? Geniş yolun kime ne zararı vardı?” diye soruyor ve yapılanlara bir anlam veremiyor.” dedim.

            Bana,”Hocam sen halkı boş ver, kendi fikrini söyle! Sen bu işe karşı mısın?” şeklinde sert ve kaba bir uslüpla söylenen itham dolu bu sözlere şaşırdım. Bir başkan, kendisini o koltuğa oturtan insanları, halkı nasıl boş verebilir?!.. Bir koltuk insanları böylesine mi değiştirir? Hayret ettim!..

            Bunun üzerine, “Ben de tıpkı halk gibi düşünüyorum. Bence bu kaldırımın çapı çok büyük tutulmuş. Dolayısıyla hem virajın ağzı kapanmış hem yol daralmış. Yedi metrelik yol  genişliğinin dört metreye indirilmesi anlamsız olmuş. Geniş yolun kime zararı var? Araçlar buradan rahatlıkla geçiyordu. Şimdi ise araçlar zorlanacak. Özellikle perşembe pazarında sıkıntı daha da artar. Bu nedenle en az dört beş tane kenar taşının alınarak cep kaldırımın küçültülerek  yola rahatlık verilmesi daha uygun olur görüşündeyim.” dedim.

            Bunun üzerine Nuri Bey bana halkın içinde, “Sen git de kaldırım nasıl yapılır, öğren de gel !..” demez mi?

            Ey Eğirdir halkı, demokratik düşüncesini açıkça ortaya koyan bir insana bir gazeteciye, sanki köpeğe söylenir bir tarzla söylenen böyle bir söz bir başkana yakışır mı? Biz de buradan ona sesleniyoruz: “Ey Başkan Nuri, kaldırımcılığı sen ananın karnında mı öğrendin?”

            Düşüncemizi sordun, söyledik. Karşılığı böyle mi olmalıydı? Düşüncemizi söyledik diye suç mu işledik? Bizim ki sadece iyi niyetten başka bir şey değildi. Aslında senin yanında olmaya çalıştık. Halk böyle düşünüyor, burada bir yanlışlık olmasın, halkın sesini iletiyorum anlamındaki iyi niyetimizi başkan kendine karşı olmak gibi anladı galiba. Kuşkusuz bu durum onun yüksek(!)anlama yeteneği ile ilgili.

            Başkana yakıştıramadığım bir başka davranış da ben iş uzamasın diye oradan uzaklaşmaya çalışırken, “Ne oldu kaçıyor musun? Aferin sana aferin!” şeklindeki aşağılayıcı sözleri oldu.

Kendisine, “Böyle aşağılayıcı sözleri ancak kendini bilmeyenler söyler. Sen kimi aşağılıyorsun? Sen Eğirdir’in belediye başkanısın. Bir başkana bu sözler yakışıyor mu?  Ben senden büyüğüm, abin sayılırım, insan büyüğüne böyle mi davranır? Kaldırım hakkında düşüncemi sordun, cevapladım. Cevabım hoşuna gider veya gitmez. Hakaret etmen mi gerekir?..” şeklinde tepki verdim.

            İşte durum bu ey Eğirdirli halkım, Eğirdirli seçmenim. Yardımcı olmak ve görüşümüzü bildirmek ve halkın sesini başkana ulaştırmak için giriştiğimiz iyi niyetin sonucunda hakaretten başka bir şey görmedik. Halbuki ben başkandan, “Sağ ol hocam, bir gazeteci ve bir öğretmen arkadaş ve bir vatandaş olarak beni uyarmaya çalıştın. Halkın sesini ilettin. Bu sözleri sepetimize koyduk. Bir değerlendirelim!” gibi uygun sözler beklerdim.

Buradan yine dostane söylüyoruz. İnatlaşmanın kimseye yararı olmaz. “Kuşa taş deyip kuş uçtuktan sonra, bir defa taş dedim artık dönmem, demek gerçeklere sırtını dönmek demektir. Bir başkan makamı gereği herkesi saygıyla dinlemeli. Hele halkın önünde, kalabalığın içinde sözlerine daha da dikkat etmeli. Unutulmamalıdır ki kişiliğini makamdan alanlar makamı yitirdikten sonra kişiliksiz kalırlar.

            Özellikle seçimlerin yaklaştığı dönemde hassasiyet daha da artmalı. Bakalım başkan Nuri Bey bu hassasiyeti bundan sonra gösterebilecek mi?

Bu Haberi Paylaş

Yorum Yap