SEYAHATÜ’L KÜBRA’NIN ÇEVİRİSİ NASIL YAPILDI?
GENÇLİK YILLARIMDA -2-
Bugün elimde bulunan kitabı Sahaflar’da bulup almadan daha önceleri, Beyazıt Devlet Kütüphanesi’nde, -K.106724- numarada kayıtlı bulunan nüshasını alıp okuyor ve kağıt yapraklarına yazıyor, notlar alıyordum. İstanbul’da ‘Eğridiri Sevenler Derneği’nin aylık olarak 13 sayı çıkarabildiği ‘Eğridir’ gazetesinde yayınlama hülyasıyla yaptığım bu kütüphane ziyaretlerinde, kitaptaki Karçınzade portresini, karakalem ile karton üzerine resmedip, baş sayfasının resmi ile beraber bir kompozisyon hazırlamıştım. Maalesef bizim gazetenin ömrü kısa oldu, bu yayın gerçekleşmedi. Fakat ‘Eğirdir – Gölsesi’ gazetesinde iki defa (1956 ve 1973), ‘Çağdaş Eğirdir’ gazetesinde bir defa (1994) olmak üzere muhtelif aralıklarla yayınlanan, kitabın baştan 58. Sayfaya kadar, Eğirdir’den bahseden bölümünün başlığı olarak bu klişe hep kullanıldı.
Hayatımızda karşılaştığımız rastlantılar ve fırsatların bize verdiği imkanlar, düşüncelerimize de uygun düştüğü takdirde, onları işleyip geliştirmek ve kendimize maletmek işten bile değildir. Ömrümüz boyunca bizi meşgul eden zevkli oyuncaklar gibi zihnimizden söküp, elimizden bırakamayız onları.
100 yıl evvel yaratılıp, kitap halinde basılmış olan Karçınzade Süleyman Şükrü Bey’in Seyahatü’l Kübrâ’sını, benim ele alıp bugünkü mutlu son duruma getirmem işte bu şanslı fırsatların beni heyecanlandırıp ruhumu ateşlemesi neticesinde olmuştur.
Bundan sonra yazacağım bölümlerde, 50 seneden beri severek uğraştığım bu konunun safhalarının açıklanmasına yarayan notlarımı ve hatıralarımı sergileyeceğim. Bu yazı serisi parça parça benim hayat hikayem gibi görünürse de aslında; sahaflarda ve kütüphanelerde 15-20 nüshası kalmış olan Eski Yazılı Seyahatü’l Kübrâ’nın, 100 sene evvelinden alınarak, binlercesinin bugün Yeni Yazı ile elden ele dolaşıyor ve okunuyor bir hale getirilişinin de bir hikayesidir. O yönüyle okunması daha önemlidir.